donderdag 12 december 2013

De drie wijzen en hun symboliek

 De drie wijzen of de drie koningen.
 
Koning Melchior krijgt een rode kleur. Hij offerde het goud. Het goud wordt verbonden met een inzicht in de goddelijke geestelijke wereld.
 Koning Caspar, de Moor, is in het groen gekleed en biedt mirre aan. Mirre staat symbool voor de verbinding van de mensenziel met het eeuwige, onsterfelijke.
En koning Balthasar, die de wierook bracht, is in het blauw gekleed. Wierook wordt in verband gebracht met de menselijke deugd en de offerbereidheid.

Kerstverhaal

Uit 'Leven met het jaar', uitgeverij Christofoor:
 
Het Lukas-evangelie vertelt ons over de geboorte van het Kerstkind.
 De herders, die 's nachts de wacht hielden bij hun kudden, hoorden de blijde boodschap die een engel hun bracht. Zij haastten zich naar de stal
 en vonden daar Maria en Jozef en het kind in de kribbe.


 Het Mattheüs-evangelie bericht ons over de wijzen uit het Oosten. De ster leidde hen uit het Morgenland naar Bethlehem. Ze gingen het huis binnen waarboven de ster stilstond en vonden het Kind met zijn moeder Maria. Ze knielden neer en aanbaden het Kind, openden hun schatkisten en gaven het Kind hun goud, wierook en mirre.

De kers(t) op de taart

Mijn pronkstuk, mijn fierheid, de kroon op het werk!
Een zelf ontworpen kersttafereel!
 
 Eerlijkheidshalve wil ik erbij vermelden dat ik het idee kreeg om een kleine kerststal te maken toen ik een patroon voor een kleine kerststal vond op het internet. Inge Snuffel was zo lief om haar patronen te delen. http://ingesnuffel.blogspot.be/
Ondertussen staan er nog heel wat ongelofelijk leuke dingen bij op haar blog. Ik ben alleszins fan.
Ik begon aan de kerststal met het idee om het patroon gewoon uit te voeren. Al snel bleek dat ik toch een andere stijl heb en daarom paste ik de patronen serieus aan. De lijfjes  en gezichtjes werden anders, de kapsels en hoedjes ontstonden spontaan. Het idee voor de handjes heb ik wel behouden, bedankt daarvoor dus, Inge! Ook andere details kregen vorm en plots stond er naast de ezel een os.

Het werd een prachtig kersttafereel waar ik heel fier naar kijk.

Tweemaal een kerstkrans

Beide kerstkransen, to compare and contrast...
 
De nieuwe versie, met drie verschillende vogeltjes, is pas afgewerkt. Vreemd genoeg hetzelfde patroon als de eerste krans en toch duidelijk enkele centimeters kleiner. Blijkbaar ben ik doorheen de jaren steeds vaster en steviger gaan haken. Een teken van kunde of eerder van een gestegen stressniveau? Ik hoop toch het eerste...
 Deze krans kreeg vorig jaar drie dezelfde vogeltjes en eentje kreeg een muts met, zoals ik dat graag noem, froezelkatoen. Deze krans verwarmt nu het huis van mijn zus.
(Begint het al op te vallen dat er nogal vaak werkjes naar mijn zus verdwijnen?)

Allerlei kerstballetjes

Ik maak niet graag vaak hetzelfde. Maar deze kleine kerstversieringen lenen zich wel tot herhaling. Ze zijn op een klein uurtje afgewerkt en geven onmiddellijk een fleurig resultaat.
 
Een kerstroos-kerstbal: uit het boek 'Kerstballen haken'. Eigenlijk moeten er nog roze pareltjes op de bloemblaadjes maar het resultaat mag nu al gezien worden.
 Een sterretje uit hetzelfde boek.
 Een kerstmannetje,
 een kerstklokje,
 
 en een klein balletje: alle drie uit 'Christels kerstboek'.
En een leuke iglo uit 'Kerstballen haken'. Deze is wel wat meer werk, vooral door het opnaaien van het baksteenpatroon. De minigurumi- pinguïn eiste zijn huisje op en voelde zich meteen thuis.

En toen werd het Kerstmis...

Leuke engeltjes en een dapper muisje smukken deze kerstballen op.


Minigurumi op de boekenbeurs

De boekenbeurs! Elk jaar opnieuw een hoogtepunt. Meestal gepaard gaand met wat spaarzaamheid vooraf om me daar toch een beetje te kunnen laten gaan. Nu, al bij al viel de buit nogal mee. We waren niet geruïneerd. Maar dit boekje om mini-amigurumi's te haken kon ik toch echt niet laten liggen hoor.
 
 De pinguïn en de vogeltjes bleken afgewerkt een topje van een duim groot.
 En deze familie bontgekleurd mocht maar net iets groter worden. Wel leuk als sleutelhanger zo!


Een lieve leeuw als huisgenoot


Kangoeroe met baby op pad

Joëlle en Joey, zoals ze in het originele patroon gedoopt werden, zijn ongelofelijk lief en stevig geworden. Ze zijn een beetje kleiner dan de meeste van haar dieren. Misschien ook wel omwille van mijn haaknaald 2,5 en de Catania die ik gebruikte.
 Jammer genoeg heeft hij niet lang in ons huisje gewoond. Wie kan er nu nee zeggen tegen een schattig 2-jarig metekind? De kangoeroefamilie woont nu dus bij mijn ouders, waar Joey nog steeds dagelijks een verkennend tochtje door het huis maakt. En meestal geraakt hij ook spontaan terug bij mama.

Kaasmuizen

Helemaal gek ben ik van deze muisjes.

 Onze zoon zijn eerste speelgoed is dus aanwezig. Al vermoed ik wel dat hij best eerst wat spieren zal kweken want zo klein zijn die muisjes nu ook weer niet.

Blauw hertje

Blijkbaar had ik dit jaar een blauw momentje want ongeveer samen met de hond ontstond dit hertje.


Blauw hondje

 En Lieze kreeg een gezellig hondje met pluizige oren om haar gezelschap te houden.

Doopsuiker Lieze

Op dit moment zijn we een heel productieve familie. Mijn zus en haar vriend mochten op twee september 2013 Lieze voorstellen.

En naast die mooie baby stond een vogelhuis met vogel-sleutelhangertjes.
Ik maakte er veertig in totaal. Een hele maand juli stond in het teken van vogeltjes.

Om de doopsuikermand af te maken, koos mijn zus voor zakjes met rode neusjes.

Ook het vogelhuisje is van mijn eigen hand. Geleerd tijdens een mandenvlechtcursus in atelier Legrand in Oudenaarde.

En de ooievaar waar Lotte al maanden om vroeg zit de wacht te houden.


woensdag 11 december 2013

opnieuw in actie

Goedemorgen beste bloggers!

Het heeft hier allemaal even stilgelegen maar vandaag komt het resultaat van heel wat actie op de blog terecht.

Sinds februari vorig jaar is er heel wat gebeurd. Nu we getrouwd zijn, mocht dat ook, nietwaar?
In januari hebben we de procedure opgestart om aan een kindje te beginnen. Dat betekent hoofdzakelijk dat ik tegen februari volgepompt zat met hormonen... grapje hoor.
Maar we konden in februari wel degelijk al van start gaan. En tegen eind mei was er resultaat, nog niet met het blote oog zichtbaar, maar toch.

Ondertussen zijn we december en het resultaat is nu zichtbaar en voelbaar. Omdat baby nu al zin heeft om erg laag te gaan hangen, mag ik van de dokter vooral liggen. En dat resulteert in een hoop creativiteit en een bijgewerkte blog.

Morgen en overmorgen mag ik een standje opzetten op de kerstmarkt in WZC Herdershove in Brugge. Al sinds september ben ik een voorraadje bij elkaar aan het haken. Straks, nadat ik de foto's genomen heb, kunnen jullie het resultaat hier al zien.
En er zit veel mooi werk bij, al zeg ik het zelf.

Tot straks!